ابعاد تشک باید طوری باشد که به خوبی در تخت جا بگیرد.لبه‌های تشک نباید بیش از ۴ سانتی‌متر از چارچوب تخت فاصله داشته باشد. فاصله بیش از ۲ انگشت بین تشک و کنار تخت ممکن است باعث گیر کردن پا و دست نوزاد در آن شود.نکته دیگر در ایمنی تخت نوزاد، استحکام تخته‌های زیر تشک یا چارچوب فنری آن است.آویزهای این چارچوب و قلاب‌های آن را باید مرتب وارسی کرد و از استحکام آن‌ها مطمئن شد.به جنس پوشش تشک و هم چنین موادی که با آن تشک پرشده نیز باید توجه کرد. جنس رویه و پوشش تشک می‌تواند تعیین‌کننده میزان راحتی و احساس لطافت تشک باشد و هم‌چنین الیاف و موادی که با آن‌ها تشک پرشده است نیز در میزان راحتی خواب تأثیر زیادی دارد. بهترین و البته گران‌ترین نوع تشک تشکی است که دارای پوشش‌های فیبردار باشد و هم‌چنین بهترین تشک‌هایی که انتخاب آن‌ها توصیه می‌شود انواعی است که با فوم، پنبه یا پشم با کیفیت و تراکم بالا پر شده باشد.
